Gerbrand Bekker “Na górze cisza” (27.04.2017 r.)

27 kwietnia 2017 r. w Bibliotece w Łazach odbyło się spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki. W tym dniu klubowiczki omawiały książkę Gerbranda Bakkera pt. „Na górze cisza”.
Autor powieści umiejscowił akcję na wsi w scenerii rozległych polderów, gdzie nieszczęście rodzinne staje się przyczyną gwałtownych zmian w życiu osamotnionego intelektualisty.

Szczęśliwe życie braci bliźniaków Helmera i Henka ulega zmianie, gdy pojawia się Rita. W obliczu zagrożenia więzi braterskich Helmera ogarnia niepokój. Dzięki przyjaźni z parobkiem Jaapem możliwe jest osiągnięcie zachwianej równowagi i wyjazd do Amsterdamu na studia. Niespodziewanie ma miejsce tragiczny w skutkach wypadek, którego sprawczynią jest Rita. Powraca żal i koszmar, z jakim musi się zmierzyć drugi z braci. W zaistniałej sytuacji szuka winnych. Zmuszony do pomocy w gospodarstwie porzuca studia i czuje się nieszczęśliwy. Niebawem ojciec wygania Ritę, zwalnia Jaapa, a ukochana matka umiera. Z czasem przychodzi chwila, kiedy ojciec staje się niedołężny i stanowi dodatkowe obciążenie dla syna. Potrzeba zmian w monotonnym życiu, a także chęć zemsty na ojcu, wywraca dotychczasowy porządek. Przeniesiony do zimnego pokoju ojciec w otoczeniu wizerunków żony i zmarłego syna odbywa karę za krzywdy, jakich się dopuścił. Helmer z obojętnością wypełnia obowiązki wobec rodzica, życząc mu rychłej śmierci. Jednak to nie on o tym zadecyduje, a zanim do tego dojdzie, przychodzi list od Rity, wzbudzając w Helmerze ciekawość, a może również nadzieję na zmiany w życiu. Oszukując Ritę, uśmierca ojca za życia, jednak nie potrafi przebaczyć tego, co zrobiła. Kobieta nie odnajduje w bracie dawnego Henka poza uderzającym podobieństwem fizycznym. Helmer postanawia spełnić życzenie Rity i przyjmuje w swoim domu jej syna Henka. Czy potrafi zmienić jego charakter i zastąpić nieżyjącego rodzica? Uwolniony od ojca Helmer opuszcza gospodarstwo sprzedając dużą część inwentarza i wyrusza do Danii, realizując swoje marzenie. Czy rzeczywiście czuje się szczęśliwy?

Elżbieta Szafruga

Skip to content