„Czym byłoby życie bez nadziei? Iskrą odrywającą się od rozpalonego węgla i gasnącą natychmiast” – to jeden z cytatów, który wprowadził 28 marca 2019 r. w Bibliotece Publicznej Miasta i Gminy w Łazach w spotkanie z twórczością Gustawa Herlinga-Grudzińskiego „ Nie można żyć bez nadziei”.
Gustaw Herling-Grudziński urodził się w 1919 roku w Kielcach, zmarł w 2000 roku w Neapolu. Ten polski pisarz, eseista, krytyk literacki, dziennikarz, współtwórca „Kultury” paryskiej żołnierz, więzień obozów koncentracyjnych Gułagu to jeden z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej literatury na emigracji. W związku z tym oraz 100. rocznicą urodzin wybitnego twórcy Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustanowił rok 2019 Rokiem Gustawa Herlinga-Grudzińskiego.
Podczas spotkania „Nie można żyć bez nadziei” przytoczono m.in. fragmenty jego najważniejszego dzieła – „Innego świata” wydanego w 1951 r. w Londynie, w którym odzwierciedlenie znalazły dramatyczne przeżycia z okresu pobytu autora w łagrze na Dalekiej Północy. Grudziński pisze tu: „Dobrze jest mówić o nadziei tym, którzy oczekują czegoś od przyszłości; ale jak natchnąć nią człowieka zbyt słabego, aby położyć kres swoim cierpieniom własną ręką?”. Pokazuje obraz ludzi złamanych życiem, których nadzieją staje się śmierć. Zwraca też uwagę jak jasnym promieniem może być w czasie totalnego zwątpienia i braku jakiejkolwiek perspektywy wiara niezależna od okoliczności, przełamująca klęskę życia oraz nawet mroczna literatura zwracająca ziarnko wolności. Pozwala śledzić zapis życia na „nieludzkiej ziemi”.
Uczestnicy spotkania, śledząc koleje życia autora, czytali także fragmenty jego opowiadań, przeplatając je sentencjami o nadziei – oczekiwaniu dobra, ufności, że się ono spełni. Teksty przepełnione dramatycznymi wydarzeniami i doświadczeniami ukazywały świat trudny, mroczny, jednak nieustannie zwracały uwagę, jak ważna dla przetrwania jest wiara i przeświadczenie, że jest szansa, by nadszedł moment, w którym zakończy się to, co złe.
