W ramach projektu Biblioteki i Uniwersytetu Trzeciego Wieku „Kawiarenka Literacka” na grudniowym spotkaniu zebrani słuchali poezji ks. Jana Twardowskiego.
Spotkanie przybliżyło wyjątkowy aspekt jego twórczości poetyckiej. Spojrzenia na wzajemne uczucia międzyludzkie: miłość, samotność, tęsknotę, żal i nadzieję.
Wyboru poezji i interpretacji przy akompaniamencie gitary dokonała Lidia Kałuzińska wspólnie z Lidią Szkleniarz – studentki UTW w Łazach.
Jan Twardowski doczekał się wielu wydań swoich poezji. W zamieszczonym biogramie w jednym z nich napisano o nim: „ poeta, odnowiciel konwencji liryki religijnej, żołnierz AK, uczestnik powstania warszawskiego. W młodości i początkach twórczości był bliski wzorom SKAMANDRA. Dojrzałą twórczość rozpoczął po przyjęciu święceń kapłańskich”.
Spotkanie w magiczny, adwentowy i grudniowy wieczór, to dobra pora na refleksję i zadumę nad życiem i przesłaniem Jana Twardowskiego, który mówi w wierszach do odbiorcy jak ktoś bliski, wrażliwy na otaczający świat; nie jak osoba duchowna i moralizatorska.
„Śpieszmy się kochać ludzi; tak szybko odchodzą” pozostaje myślą otwartą. Poeta celowo użył takiej formy, aby uzmysłowić czytelnikowi, że ten proces ciągle trwa i choć odszedł już piszący te słowa, mówią do nas jego poezje.
