Co kryje się pod nazwą „Czas – przestrzeń – człowiek”? To zderzenie różnorodnych zainteresowań i umiejętności. To połączenie gliny, aksamitu, koronki i tuszu. To współbrzmienie form, w których zamknięta przestrzeń ewoluuje ku widowiskowej ekspresji. To elementy scenografii, fotografie rzeźb, pierwsze prace plastyczne, projekty kostiumów scenicznych… To wreszcie wiele płaszczyzn twórczości artysty zebranych na sześciu ścianach.20 maja br. w Bibliotece Publicznej Miasta i Gminy w Łazach odbył się wernisaż wystawy „Czas – przestrzeń – człowiek” poświęconej twórczości Andrzeja Włodarczyka. Aby poznać dorobek twórczy artysty w Galerii na Piętrze zgromadzili się mieszkańcy gminy, członkowie Sekcji Plastycznej Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Łazach oraz rodzina artysty. Wydarzenie uświetniła obecność Pani Alicji Drabek – siostry Andrzeja Włodarczyka, która udostępniła oryginały prac i nagrody, katalogi wystaw i dokumenty, a także podzieliła się historią życia niezwykłego twórcy, który był człowiekiem wielu talentów – nietuzinkową osobowością, wolnym duchem z otwartym umysłem i bogatym wnętrzem, który dążył do ciągłego rozwoju i którego realizacje (jak i samego twórcę) cechowała wrażliwość i odwaga.
Zgromadzonym uczestnikom po krótce przedstawiona została sylwetka Andrzeja Włodarczyka, którą wzbogaciły opowieści Pani Alicji i pozostałych członków rodziny artysty. Następnie zebrani przekonali się, że dla niektórych osób jedno zainteresowanie to stanowczo za mało i nic nie stoi na przeszkodzie, aby rozwijać wiele umiejętności i zainteresowań, mogąc zobaczyć namiastkę pracy twórczej autora – projekty lalek, kostiumów i scenografii do sztuk takich jak „Dekameron” czy „Śluby panieńskie”, plakaty, nagrody, prace plastyczne i fotografie rzeźb, a wśród nich między innymi instalację „Próba czasu II”, która znajduje się w Muzeum Sztuki Współczesnej w Mexico City.
Andrzej Włodarczyk (1948-1994) był rzeźbiarzem i scenografem, twórcą pasjonującym się ceramiką i fotografią, ciągle szukającym nowych wyzwań artystycznych. Ukończył Państwową Wyższa Szkołę Sztuk Plastycznych we Wrocławiu i Studium Scenografii na ASP w Krakowie. Uczył się także w paryskiej Ecole National Superieure des Boux-Arts i otrzymał dwuletnie stypendium rządu meksykańskiego. To właśnie w Meksyku obok talentu artystycznego ujawnił się jego talent pedagogiczny. Prowadził tam kurs scenografii w Wyższej Szkole Teatralnej i wykładał ceramikę na Universidad Autome Metropolitana – Azcapotzalco. Jak pisał historyk sztuki Jerzy Żmudziński: „Chciał tworzyć rzeźby otwarte i zachęcać widza do wejścia w nie, poczucia dotyku formy rzeźbiarskiej na samym sobie, do kształtowania sobą formy rzeźby”. Jego prace były prezentowane na prestiżowych wystawach, tworzył scenografie do znanych sztuk teatralnych. Został laureatem I nagrody na XI Międzynarodowym Festiwalu Dramatu Hiszpańskiego w Chamizal El Paso.
Andrzej Włodarczyk do dwunastego roku życia mieszkał w Łazach, uczęszczał tutaj do szkoły podstawowej. Można o Nim mówić jako o szczególnie utalentowanym artyście o bogatym wnętrzu, związanym z Gminą Łazy.
